Dawne europejskie sztuki walki
To dyscyplina skupiona na odtwarzaniu historycznych technik walki pojedynkowej praktykowanych przez stulecia na naszym kontynencie. Rekonstrukcji dokonuje się na podstawie zachowanych źródeł historycznych: traktatów szermierczych i podręczników fechtunku. Najstarszy znany traktat, opisujący walkę mieczem i puklerzem, pochodzi z początku XIV wieku.
Jedną z form Dawnych Europejskich Sztuk Walki (DESW) jest pełnokontaktowa, sportowa walka na punkty z użyciem tępych replik broni białej oraz nowoczesnych ochraniaczy. Punkty przyznaje się za trafienia, które przy wykorzystaniu ostrej broni eliminowałyby przeciwnika z dalszej walki. W starciach w bliskim dystansie zawodnicy często korzystają z technik zapaśniczych.
Dyscyplina w ciągu ostatnich lat przeżywa gwałtowny wzrost popularności: obecnie na świecie zarejestrowanych jest kilkadziesiąt tysięcy osób uprawiających DESW jako sport, formę ciekawej aktywności fizycznej lub dziedzinę badawczą pozwalającą odkrywać zapomniane dziedzictwo europejskiej kultury.
turniej
Międzynarodowy turniej Black Horns Cup jest organizowany od 2018 roku. W ostatnich latach zyskał rangę jednej z najważniejszych imprez tego typu na świecie, dzięki czemu co roku przyciąga najlepszych szermierzy światowego rankingu HEMA Ratings. Impreza wieńczy cykl zawodów zaliczających się do Polskiej Ligi Dawnych Europejskich Sztuk Walki.
Uczestnicy rywalizują w 4 kategoriach pojedynkowych (otwartych i kobiecych):
Długi miecz
Uniwersalna broń rozpowszechniona w XV i XVI w., używana przez rycerstwo i zamożniejszych mieszkańców Europy. Często wykorzystywana w pojedynkach sądowych i w treningu ówczesnych gildii szermierczych.
Walkę długim mieczem cechuje duża dynamika i częste przejścia do zapasów.
Jest to najpopularniejsza broń DESW - światowy ranking obejmuje obecnie ponad 10.000 aktywnych zawodników.
szabla wojskowa
Oręż, który przywędrował do Europy ze wschodu ok. VII wieku, w XVIII w. rozpowszechnił się na całym kontynencie jako podstawowa broń boczna oficerów i kawalerzystów. Jeszcze po II Wojnie Światowej z szabli chętnie korzystano w pojedynkach honorowych.
Walki tą bronią charakteryzują szybkie wymiany cięć i zasłon, wymagające od szermierzy stalowych nerwów i pewnej ręki.
rapier ze sztyletem
Broń o długiej, smukłej klindze, noszona do stroju przez zamożniejsze warstwy społeczne zachodniej Europy w XVI i XVII w. Służył do samoobrony i rozstrzygania spraw honorowych. Na turnieju towarzyszy mu trzymany w drugiej ręce sztylet służący do parowania pchnięć przeciwnika i walki z bliskim dystansie.
Walka w tej konkurencji wymaga od zawodników doskonałej koordynacji i niemal akrobatycznej sprawności.
kord z puklerzem
Kord, nazywany również długim nożem, był prostą bronią mieszczan i chłopstwa późnośredniowiecznej i renesansowej Europy. Na turnieju towarzyszy mu puklerz: niewielka, lekka tarcza służąca do parowania ciosów przeciwnika i wiązania jego broni.
Niewielki zasięg korda sprzyja zaciętej walce w bliskim dystansie.
media
